Polar bear

หมีขั้วโลกเดินเตร่ไปบนแผ่นน้ำแข็งอาร์กติกและว่ายน้ำในน่านน้ำชายฝั่งของภูมิภาคนั้น พวกเขาเป็นนักว่ายน้ำที่แข็งแกร่งมากและอุ้งเท้าหน้าขนาดใหญ่ที่พวกเขาใช้ในการพายนั้นเป็นพังผืดเล็กน้อย หมีขั้วโลกบางตัวเคยเห็นว่ายน้ำหลายร้อยไมล์จากพื้นดิน - แม้ว่าพวกมันอาจครอบคลุมระยะทางส่วนใหญ่ด้วยการลอยบนแผ่นน้ำแข็ง
การดัดแปลงแบบอาร์กติก
หมีขั้วโลกอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่หนาวเย็นที่สุดแห่งหนึ่งของโลกและขึ้นอยู่กับขนหุ้มฉนวนหนาซึ่งครอบคลุมชั้นไขมันที่อุ่น ขนยังเติบโตที่ด้านล่างของอุ้งเท้าซึ่งปกป้องจากพื้นผิวที่เย็นและให้การยึดเกาะที่ดีบนน้ำแข็ง เสื้อคลุมสีขาวของหมีให้ลายพรางในหิมะและน้ำแข็งโดยรอบ แต่ภายใต้ขนของพวกเขาหมีขั้วโลกมีผิวสีดำ - ดีกว่าการแช่ในแสงแดดที่อบอุ่น

สนับสนุนโดย  lucabetasia

การล่าสัตว์
นักล่าที่ทรงพลังเหล่านี้มักจะล่าเหยื่อบนแมวน้ำ ในการค้นหาเหมืองนี้พวกเขามักจะขยับพื้นที่น้ำแข็งแตกที่แมวน้ำอาจพื้นผิวเพื่อหายใจอากาศ พวกมันยังเกาะขอบน้ำแข็งและมีรูหายใจ หากมีโอกาสนำเสนอตัวเองหมีขั้วโลกก็จะบริโภคซากเช่นปลาวาฬที่ตายแล้ว ไจแอนท์อาร์กติกเหล่านี้เป็นผู้เชี่ยวชาญของสภาพแวดล้อมของพวกเขาและไม่มีศัตรูตามธรรมชาติ
การปรับปรุงพันธุ์และพฤติกรรม
ผู้หญิงจะขุดด้วยหิมะที่ลึกซึ่งให้การป้องกันและเป็นฉนวนจากองค์ประกอบของอาร์กติก พวกเขาให้กำเนิดในฤดูหนาวมักจะเป็นฝาแฝด ลูกอ่อนอาศัยอยู่กับแม่ของพวกเขาเป็นเวลา 28 เดือนเพื่อเรียนรู้ทักษะการเอาชีวิตรอดของทางเหนือไกล เพศหญิงปกป้องเด็กอย่างจริงจัง แต่ไม่ได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนชายที่โดดเดี่ยว ที่จริงแล้วหมีขั้วโลกเพศผู้อาจฆ่าเด็กสายพันธุ์ของพวกเขา
หมีขั้วโลกนั้นน่าดึงดูดและน่าดึงดูด แต่พวกมันเป็นนักล่าที่ทรงพลังซึ่งโดยทั่วไปไม่กลัวมนุษย์ซึ่งสามารถทำให้พวกมันเป็นอันตรายได้ อยู่ใกล้กับการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์พวกเขามักจะได้รับรสชาติของขยะนำหมีและมนุษย์เข้ามาในบริเวณใกล้เคียงที่เต็มไปด้วยอันตราย

หมีครอบครัว , Ursidaeก็คิดว่าจะได้แยกออกจาก carnivorans อื่น ๆ ประมาณ 38 ล้านปีที่ผ่านมา  Ursinaeอนุวงศ์มีต้นกำเนิดเมื่อประมาณ 4.2 ล้านปีก่อน ฟอสซิลหมีขั้วโลกที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักคือกระดูกกรามอายุ 130,000 ถึง 110,000 ปีที่พบในPrince Charles Forelandในปี 2004 ฟอสซิลแสดงให้เห็นว่าระหว่าง 10,000 ถึง 20,000 ปีที่ผ่านมาฟันกรามของหมีขั้วโลกเปลี่ยนจาก หมีสีน้ำตาล หมีขั้วโลกมีความคิดที่จะแยกออกจากประชากรของหมีสีน้ำตาลที่แยกได้ในช่วงระยะเวลาของการเย็นในPleistocene จากทางตะวันออกของไซบีเรีย (จากKamchatkaและคาบสมุทร Kolym) 

สนับสนุนโดย  lucabetasia

หลักฐานจากการวิเคราะห์ดีเอ็นเอมีความซับซ้อนมากขึ้น ยลดีเอ็นเอ (mtDNA) ของหมีขั้วโลกแยกออกจากหมีสีน้ำตาล, ทฤษฎีหมีประมาณ 150,000 ปีที่ผ่านมา นอกจากนี้บางหมีสีน้ำตาลcladesตามที่ประเมินโดย mtDNA ของพวกเขาถูกคิดว่าจะเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับหมีขั้วโลกมากกว่าหมีสีน้ำตาลอื่น ๆหมายความว่าหมีสีน้ำตาลอาจไม่ได้รับการพิจารณาสายพันธุ์ภายใต้บางชนิด แนวคิดแต่paraphyletic  mtDNA ของหมีสีน้ำตาลไอริชที่สูญพันธุ์นั้นอยู่ใกล้กับหมีขั้วโลกเป็นพิเศษ การเปรียบเทียบจีโนมนิวเคลียร์ของหมีขั้วโลกกับหมีสีน้ำตาลเผยให้เห็นรูปแบบที่แตกต่างกันทั้งสองมีความแตกต่างทางพันธุกรรม clades ที่แตกต่างกันประมาณ 603,000 ปีก่อนแม้ว่าการวิจัยล่าสุดจะขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์จีโนมที่สมบูรณ์ (แทนที่จะเป็น mitochondria หรือนิวเคลียร์บางส่วน จีโนม) ของหมีขั้วโลกและหมีสีน้ำตาลและสร้างความแตกต่างของหมีขั้วโลกและหมีสีน้ำตาลเมื่อ 400,000 ปีก่อน